Pages

6 Temmuz 2010 Salı

Yenik



Uzanır gibi sakinliğin kollarına,
Alışılmışlığın maskesiyle ,olduğu gibi öylece...
Bir kaçış kalabalıktan,
Ardına bakmamacasına,
Koşar adımlarla en uzağa.
Sarılır gibi huzurun göğsüne,
Bir teslim oluş peşi sıra...
Yorulmuş yüreği,
Düşüp bir köşede son nefesini vermeden,
Son bir gayretle tutunmak hayata.
Laneti üzerinde,
O yarım bırakılmış mutlulukların,
Peşine düşülmemiş heveslerin,
Korkuya yenik, el uzatılmamış yüreklerin...
Keşkeler listesi uzayıp giderken geçmişten bugüne,
Geç kalmışlığın ağır yükü omuzlarında.
Sorgusuz sualsiz suskunluklarında,
Derin uykuya doğru,
Uzanır gibi savaşı kaybetmiş ruhuyla...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder




Minik adamlarım

Yalnız...

Yükseliş*

Huzur

...

Balıkçı

"İstanbul"

"uzağa,daha uzağa..."

"Ufaklık"

"eski..."

"saklı..."

"Huzur"

"çocuk olmak"

"geride kalan..."

"mutluluk"

"bekleyiş"

"nostalji"