Birilerinin gozlerinde mutlulugun isiltisini gordugum o an basladi mutlu etme sevdam... İlk o gun anladim karsimdakini mutlu ettigim an mutlu olabildigimi. Karsiliksiz, beklentisiz...
Baskalarinin yuzune yerlesen tebessumlerle neselendi yuregim. Uzun suredir unuttugum kahkahalari yasatmakti belki de gizliden gizliye istedigim. Unuttuklarimi ve kaybettiklerimi yeniden bulmak belki de...
Mutlu ettigim surece mutlu oldum ben. Kendimi unuttukca baskalarina karsi cogalan, artan bir sevgi bu. Kendini sevemedikce baskalarini daha cok sevmek arsizca.
Parlayan her goz ruhumu beslerken habersizce ben hep daha fazlasi icin kendimi biraz daha unuttum... Unuttukca hatirladim...
Minik adamlarım
Yalnız...
Yükseliş*
Huzur
...
Balıkçı
"İstanbul"
"uzağa,daha uzağa..."
"Ufaklık"
"eski..."
"saklı..."
"Huzur"
"çocuk olmak"
"geride kalan..."
"mutluluk"
"bekleyiş"
"nostalji"
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder