Pages

15 Eylül 2010 Çarşamba

Yenilgi*

Bir şeyler arayıp kaybolmak...
Gitgide daha da çok karmaşıklığa batmak.
Elin kolun tüm bedenin batmışken kargaşaya susmak istemek.
Söylenecek söz yok aslında. Gitme vakti şimdi. Arkana bakmadan hızla koşar adım kendi gerçeğine koşma vakti. Yanarsın oralarda, tüm bedenin kül olana kadar yanarsın alev alev... Uyanma vakti şimdi.
Şöyle bir silkelenip önününe bakma vakti.
Tek bir sözcük dökülür dudaklarından, hoşçakal... Son defa veda edip rüyalarına dön gerçeğine, yaşa konuşmadan, sus anlatma seni bile acıtan duyguları.
Ellerin boşluğa düşsün bırak, dokunma son bir kez daha.
Gerçek bu değil anla...
Hadi şimdi vazgeçme vakti, yenildin kabullenme meydanı terk etme vakti...

1 yorum:

  1. ahah senmi vazgeçip, yenilgiyi kabulleniosunn hiiic sanmıorum gülüorum hatta :))

    YanıtlaSil




Minik adamlarım

Yalnız...

Yükseliş*

Huzur

...

Balıkçı

"İstanbul"

"uzağa,daha uzağa..."

"Ufaklık"

"eski..."

"saklı..."

"Huzur"

"çocuk olmak"

"geride kalan..."

"mutluluk"

"bekleyiş"

"nostalji"