Bir Aşk Öyküsü...

Öyle bir aşk düşünün ki; geçen zaman içinde, yol alınan yolda beliren, onlarca acı, gözyaşı, yitiriş, tükeniş ardından yeniden var oluş. Kıskançlıklar, kavgalar, meydan okumalar. Biri uğruna yapılabilinecek en uç davranışlar belki de… Biran için aşk uğruna ölüme teslim oluş. Vazgeçişler ardından, isyanlar dudaklarda. Beddualar gecenin karanlığında. Her şeye rağmen yine de vazgeçememek sevgiliden. İşte öyle bir aşk düşünün ki; on sekiz ayda gücüne güç katan, bir bebeğin büyümesi gibi adım adım emeklemekten ilk adıma doğru bir ilerleyiş süregelen, büz bebeğin ilk sözcüğünü mırıldanması gibi ilk heyecan. Milim milim her metresini her karesini beraberce aşmak bu yolda. Ardından tek beden, tek ruh olabilmek hayatta.
Masalsı yaşamak aşkı. Büyülenmişçesine ruhlar, huzura varmak her anında aşkın. Yıldızlara bakıp, kayan her yıldızla onu dilemek her seferinde. Bambaşka bakabilmek gözlerinin içine. İmkânsızı yaşamak belki de. Öyle bir aşk düşünün ki; aşılan engellerle, alınan yolla daha bir sıkı sarılmak sevgiye. Yılmamak olur olmadık zamanda, pes etmemek yenilgilere. Yetinmemek hissettiklerinle, hep daha çoğuna aç, sonsuz sevgiye gebe!
Kimse inanmazken böylesi kutsalına, herkese inat daha fazlasını kanıtlamaya yeminli iki yürek! Yanı başında da olsa sevgili, yine de özlemiyle sancılı bir kalp taşımak. Bazen hiç olmadık anda, ya kaybedersem onu diye endişeyle kavrulması benliğinin.
İşte böyle bir aşk yaşanan! Düşünün ki, hikâye değil anlatılan, gerçek! Düşünün ki geçmişte kalan bir sevgi değil söylenen, geleceğe doğru ilerleyen! Düşünün ki uzaklarda değil dile getirdiğim duygular, bu yüreğe bu gözlere aşina hayat karelerinden…