İsyan...

....Karanlıkta gömülmek sonsuzluğa.Soluksuz koşturmaca.Acının mesken tuttuğu sen,yapayalnız ölüme adım adım...Söz geçiremediğin düşüncelerinle sabırsız.Elinin uzandığı herşeye ürkek yaklaşan yüreğinle,korkuyla bakan gözlerin yaşadıklarından sana yadigar.Bir bıkkınlık hali hissettiğin.Sorgusuz sualsiz verilen kararlara bir sitem dudaklarından dökülen.Yaşamak istenilenle sunulanlar ne kadar da farklı aslında.Oysaki yıllarca aşılanan,yaşama karşı sevinç taşımaktı bedeninin her zerresinde.Her yıkımın ardından geriye kalan harebelerin içinde,yolunu bulmaya çalışırken ayağın takılıpta yere düşmek son perdede.Alışılagelmiş bir bitiş işte.. Anlamaya çalışma,ANLAMSIZ TÜM SAHNELER.... ....Bir gün daha sensiz bitti yine.Bak yine gece.Alıştım artık bu tekrarlanan gözyaşlı uğurlamalara,alıştım sensiz kapattığım günlere.Her gün giden güneşe seni,acımı yüklemeye.Anılar koskoca bir okyanusun en dibinde şimdi.Tayfası oldukları gemi demir aldı,onlar okyanus dibinde batık.Gemi ilerleyişine devam ediyor.Limanlarda duraklamak yok artık.Her liman bir başka ağır yük,ağır bir başka acı bu gemide.Sonsuzluğa bir gidiş bu yol,bitmesi imkansıza eş,sonu belirsiz....Daha bir yavaş zaman artık.Her yarım kalan sevdanın ardından olduğu gibi acıtarak geçiyor üzerimden.Bir ateşsin yüreğimde.Yangınına sular çarpamıyor ruhum...UZAKTAKİ SANA AĞITLAR VAR DUDAKLARIMDA,gözlerim gözyaşlarını serbest kıldı yine....