Cocuk...

Takvim yapraklari bir bir dusuyor. Hani hep sonbaharini cagristiran bir esintiden bahsederdin ya sen, havada ayni esinti simdilerde. Seni hatirlatiyor bana. Kendini ruzgara birakip kollarini gokyuzune actigin anlardaki gibi karsimda cocuk gozlerin. İnsani hayrete dusuren isiltilar gozbebeklerini cevreliyor yine. Siyaha yaldizlar atmis derdi annem, siyahinin yaldizlari sardi yine duslerimi.
İcimde belli belirsiz bir huzursuzluk, cok zamandir varligina
Alistigim, uykularimi bolen senden yadigar huzursuzluk. Eskisi gibi zor gecmiyor geceler, ne vakit gelmemis gibi gelen sabahlari yadirgiyor bedenim ne de gelmek bilmez sandigim gunduzum yerini karanligina birakisini...
Hayal et demistin bana bir keresinde.
Ben durmaksizin hayal ediyorum simdi.
Gercekligimi yitirircesine, tum masallari simdiye katip yasatircasina.
Sonu gelmeyen bir yol gibi hayallerim. Boylesini sen de istemezdin belki, nereden bilebilirdin cocuk kalbimin masallarin gercekligine inandigini. Sen soylersen kanun saydigini, sen soylersen ruhuna tum benligine karistigini.
Hani vedalastigimiz o soguk mezar tasi var ya, ben orada soz verdim sana, yolun yolum, adimlarin adimlarim olacak diye. Sen hic bilemedin ama hani son bir kez babam diyemedim ya ben sana, bir daha nerede babasinin elinden tutan cocuk gorsem o ben oldum elinden tuttugum sen.
Sevgini, icime isleyen ama eksik kalan sevgini baska yerlerde baska kalplerde ararken ben anlamsiz kalan her seyde seni aradigimi anlatamadim hic.
Neden derken onlarcasi, ben seni aradigimi hic haykiramadim yuzlerine.
Seni anlatmak icin sectigim her kelimenin yetersiz kaldigini gorup de sustum ben. Ne unuttugumdandi suskunlugum ne alismisligindan yoklugun.
Seni aradigim her seyde her yerde seni goremedigim her an bir parcayi da alip goturdu ardindan. Ve ben yitirdigim parcalarla eksik yuruyorum bu yolda, hala umutlu hala cocuk...