Pages

30 Haziran 2009 Salı

Zamana karşın...

Biliyorum ne kadar zaman da geçse anlamayacağım aşkın zamansız gidişini... hangi söz hangi sebep bahane olabilirdi ki kokusuna hasret ,tam da yolun ortasına gelmişken yalnız bırakılmanın??? elinde teslimiyet bayrağın ortaya çıktın ve koskoca bir orduya karşı silahsız yönsüz pusulasız bir başıma savaşa sürükledin... ve sonra bir duvarın ardında sessizce için için boşluğu göz yaşlarınla ıslattın hiç görmediğimi bile bile.... ve hiç göremeyeceğimi...

Biraz ürkektim en başlarda belki biraz da gözüm kördü de cesaretim vardı düşüp kalkmalara... ama şimdi inan cesaretsizim buralarda...
korkunun elleri boğazımda bırakmayacaklar biliyorum...
henüz hayatımın ortasına bile gelmemişken çok kez titredim cesaretsizliğin içinde geceye karşı, bin defa tam dönüp arkamı gidecekken yapamadım çeviremedim ben yüzümü, onlarca kez sözcüklere yüklerken kırgınlığımın ağırlığını gözlerim o gözlere takılıp da dudaklarım titrediğinde kalbime söz geçiremedim....
nefes nefeseyim aslında, koşturmaktan bu yolda gücüm o kadar azaldı ki artık, ama durursam olurda bir daha adım atamam diye devam bu yolda ilerlemeye....
çocukken baloncuklar yapardık biz ,gökyüzünde süzülürken onlar, renklerine bakıp hiç kaybolmasalar diye iç geçirip dudak bükerdik yok olduklarında...
gözümüzü alan o büyü yok oldu diye...
bak şimdi de küçük bir kız dudak bükmüş öylece, kulağına fısıldamışsın büyü bozulacak diye... hemen orda işte elini uzatsan tutar inan ki...

Öyle bir an geldi ki sussam bir daha konuşamayacaktım, o an adım atsam bir daha geri dönemeyecektim...durdum yalnızca tutundum, çok defa yüzüme ardarda tokatlarını savuran sevgime tutundum...
bir feryad dudaklarımda ; yorgunum bu yolda ve her şey kalbinin rotasında....
eskilere bir acı bir sızı gözümde tek bir damla gözyaşı barındırmayacak kadar güçlü ol bu defa...
çocuktur senin kalbin, çabuk yıkılır çabuk yorulur belki korkar kaçarsın tüm bunlardan, fazla büyük fazla ağır bu defa her şey ,ağır gelirde yüreğine taşıyamazsan eğer inan benim de gücüm yok yeniliriz hayata....
eğer benimki kadar büyükse sevdan durma! cesaretin varsa iplerini ellerine bıraktığım kuklalarımıza bu perdede can vermeye ve eğer inanıyorsan tonlarca yük de yüklesen kalbine yine de son nefesinde dahi inatla ısrarla bıkmadan vazgeçmeden sahiplenebileceksen beni,kalbimi ,yalnızca fısılda ben duyarım inan....
yüküm yoktu önceden, yalnızca sevilerek de taşırdım ben bir başıma her şeyi geleceğe...
şimdi beni ve kendini taşıyabilecek kadar güçlüyse sevdan öyle tut elimden...
çünkü bir kez adım atarsak eğer asla izin vermez yol durmamıza....

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder




Minik adamlarım

Yalnız...

Yükseliş*

Huzur

...

Balıkçı

"İstanbul"

"uzağa,daha uzağa..."

"Ufaklık"

"eski..."

"saklı..."

"Huzur"

"çocuk olmak"

"geride kalan..."

"mutluluk"

"bekleyiş"

"nostalji"