Pages

6 Ocak 2010 Çarşamba

Sabır

Parmak uçlarının yandığını hissettin mi hiç ?Alev alev...Kor kor...Yok olana kadar her bir hücren en uçtan en başa kadar.
Bir çocuk haykırıyor bir yerde,duyuyorum.Sessiz ama çığlık çığlığa...Çok uzaklarda ama tam içimde benimle.
Yollara vurmak istedin mi kendini sen hiç ?Ben şimdilerde güneş doğumundan batımına kadar her gece ve gündüz gitgide artan bir tutsaklık hissiyle kaçıp gitmek istiyorum.Her adımım bir öncekinden daha hızlı alıp götürürken bedenimi başka başka yollara ben,ruhumu gökyüzüne doğru bırakmak istiyorum usulca.Sinsi bir kurt gibi hüzün içimde,gün be gün kemiriyor olduğu yerden beni hissediyorum,canım da yanıyor aslında ama çaresizim susuyor,duruyor,bekliyorum...
Sabır yazılmış payıma ,en illet yazısıyla kaderin haince.Sabrediyor,duruyor bekliyorum...Ben, hatırlamadığım kadar uzun bir zaman önce çıktığım bu yolda dizlerim kanayana dek yerde sürüklenerek bekliyorum,kim bilir belki bir gün zamanı gelir diye...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder




Minik adamlarım

Yalnız...

Yükseliş*

Huzur

...

Balıkçı

"İstanbul"

"uzağa,daha uzağa..."

"Ufaklık"

"eski..."

"saklı..."

"Huzur"

"çocuk olmak"

"geride kalan..."

"mutluluk"

"bekleyiş"

"nostalji"